Astronomen ontdekken grootste zwarte gat ooit

28/11/12, 20u54  − Bron: anp

© Photonews.

Een groep astronomen zegt het grootste zwarte gat ooit te hebben ontdekt. Het gat heeft een massa die 17 miljoen keer groter is dan die van de zon, aldus de wetenschappers van de universiteit van Texas.

Het zwarte gat ligt in het hart van een melkwegstelsel op een afstand van 220 miljoen lichtjaren. Het gat is zo groot dat het ongeveer de massa heeft van een zevende van het melkwegstelsel waar het is ontdekt. "Het is een excentriek melkwegstelsel'', aldus een van de wetenschappers, Karl Gebhardt. "Het bestaat bijna alleen uit een zwart gat.''

In een zwart gat heerst een enorme zwaartekracht. Die is zo sterk dat zelfs licht er niet uitkomt.

 

http://www.demorgen.be/dm/nl/992/Wetenschap/article/detail/1541292/2012/11/28/Astronomen-ontdekken-grootste-zwarte-gat-ooit.dhtml

Bron: De morgen.

 

Astronomen beweren een nieuw zwart gat te hebben ontdekt. Dit zwart gat ligt in het hart van een melkwegstelsel op een afstand van 220 miljoen lichtjaren. Dit zwart gat zou zo'n sterke zwaartekracht hebben dat het licht niet zou kunnen ontsnappen aan het zwarte gat. Dit zou het grootste zwarte gat zijn dat ooit is waargenomen door astronomen.

 

Bjorn Leurs

Herfst valt nu snel in op Saturnusmaan Titan Tuesday, 27 November 2012 Nu we ons op het noordelijk halfrond opmaken voor de winter, beginnen ook op Saturnus' grootste maan Titan seizoensveranderingen snel merkbaar te worden. Een internationaal team van wetenschappers heeft de meest dramatische toename van concentraties  spoorgassen waargenomen sinds de Cassini-ruimtesonde in 2004 bij Saturnus is aangekomen. Deze veranderingen zijn waarschijnlijk gerelateerd aan de omkering van de verticale luchtstroming op Titan. De resultaten van het onderzoek - die kunnen leiden tot een beter begrip van planeetatmosferen - verschijnen morgen in Nature. Titan kent net als de aarde seizoenen, omdat de omwentelingsas scheef ten opzichte van de zon staat. Hierdoor krijgt één pool een half jaar lang continu zonlicht, terwijl de andere pool in het donker blijft (ESA/AOES) Titan heeft, net als de aarde, een dikke stikstofatmosfeer. Maar omdat de maan veel verder van de zon staat is het er een stuk kouder. Titan ondervindt ook seizoenen, omdat de omwentelingsas scheef ten opzichte van de zon staat. Hierdoor krijgt één pool een half jaar lang continu zonlicht, terwijl de andere pool in het donker blijft. Door haar langere baan rond de zon duurt een jaar op Titan 29,5 aardse jaren, zodat het tussen 1995 en 2009 donker was op Titans noordpool. Sindsdien is het de zuidpool die afkoelt en is het herfst op het zuidelijk halfrond. De verwachting was dat met deze seizoenswisseling ook de atmosfeer zou  veranderen. "Titans donkere pool is vanaf de aarde nooit zichtbaar omdat de pool door de geometrie van de baan altijd van ons af staat. De ruimtesonde Cassini biedt ons daarom een unieke kans om seizoensveranderingen waar te nemen," aldus Nick Teanby van de Universiteit van Bristol, eerste auteur van het artikel. "Veranderingen bij de polen van Titan zijn helemaal interessant, omdat daar de veranderingen het grootst zijn." Spoorgassen De wetenschappers zagen met Cassini's Composite InfraRed Spectrometer een enorme toename van een aantal exotische spoorgassen boven de zuidpool, binnen een relatief korte tijd. Deze spoorgassen worden hoog in Titans atmosfeer gevormd, waar zonlicht en hoog-energetische deeltjes de belangrijkste gassen methaan en stikstof afbreken. Co-auteur Remco de Kok, onderzoeker van SRON Netherlands Institute for Space Research: "We zaten te wachten op tekenen dat de spoorgassen zouden veranderen met het seizoen. Maar op zulke grote en snelle veranderingen hadden we niet gerekend: sommige gasconcentraties namen meer dan duizend keer toe binnen enkele maanden tijd. Het was ook verrassend dat dit gebeurde op een hoogte van meer dan 450 km, veel hoger dan oorspronkelijk gedacht." De veranderingen in gasconcentraties zijn waarschijnlijk gerelateerd aan de omkering van de verticale luchtstroming op Titan. Vlak voor 2009 ging de lucht nog omhoog bij de zuidpool om vervolgens hoog in de atmosfeer richting het noorden te bewegen en weer omlaag te gaan bij de noordpool. Maar dat lijkt nu te veranderen. Omkering luchtstroming Teanby: "Titans midden atmosfeer bestaat uit de stratosfeer en de mesosfeer, 100-500 km hoog boven het oppervlak. Dit deel van de atmosfeer gaat veel sneller om Titan heen dan het oppervlak roteert. Horizontale windsnelheden kunnen oplopen tot 200m/s (720 km per uur). Verticale winden zijn veel trager- luttele millimeters per seconde - en zijn moeilijk te meten. We gebruikten Cassini-metingen van de temperatuur en chemische samenstelling om zo de subtiele verticale wind waar te nemen en de luchtstroming van pool tot pool aan het licht te brengen. Voor het eerst hebben wij nu een omkering van deze stroming waargenomen rond het lentepunt van 2009. De resulterende verdeling van de gassen geeft aan dat deze luchtstroming veel hoger reikt dan gedacht, tot wel 600 km of zelfs hoger. We kunnen de atmosfeer niet tot op een hoogte van 600 km waarnemen, maar we hebben dit kunnen afleiden van het moment waarop de spoorgasconcentraties begonnen op te lopen. Onze resultaten hebben belangrijke verbeterpunten opgeleverd voor atmosfeermodellen van Titan. Titan fungeert hier als een natuurlijk laboratorium voor hoe een rotsachtige planeet zich in het koude buitenste deel van het zonnestelsel gedraagt. Deze resultaten kunnen dus ook uiteindelijk leiden tot een completer begrip van processen in de atmosfeer van de aarde, van andere planeten in het zonnestelsel en van de vele exoplaneten (planeten bij een andere ster dan onze zon) die tegenwoordig worden gevonden." Publicatie Het onderzoeksteam bestaat uit Nicholas A. Teanby (University of Bristol), Patrick G. J. Irwin en Simon B. Calcutt (University of Oxford), Conor A. Nixon en F. Michael Flasar (NASA Goddard Space Flight Center), Remco de Kok (SRON Netherlands Institute for Space Research), Sandrine Vinatier en Athena Coustenis (CNRS), Elliot Sefton-Nash (University of California, University of Bristol). Het artikel met de resultaten van het onderzoek verschijnt in Nature onder de titel Active upper-atmosphere chemistry and dynamics from polar circulation reversal on Titan.

Google maakt sateliet foto's van ravage Sandy

Google maakt satellietfoto's van ravage Sandy

AMSTERDAM - Google heeft satellietbeelden online gezet van de kust van de Verenigde Staten nadat orkaan Sandy daar aan land gekomen is.

Satellietbeelden SandyFotoserie

Via een speciale kaart kunnen de beelden bekeken worden. Door aan de rechterkant een schuifje heen en weer te halen is ook te zien hoe het gebied er voor de komst van Sandy uit zag.

Het gaat om slechts een klein gedeelte van de kuststrook tussen Atlantic City tot Cape May in de staat New Jersey.

Op de beelden is te zien dat het water opgetrokken is en delen van het strand verdwenen zijn. Ook zijn sommige huizen omringd door water, zijn parkeerterreinen opgelopen en lijken straten veranderd in sloten.

De financiële schade door Sandy loopt waarschijnlijk op tot zo'n 20 miljard dollar. Bovendien heeft de superstorm in de Verenigde Staten 72 mensen het leven gekost. Voordat Sandy de Amerikaanse kust bereikte, maakte de storm in het Caribisch gebied ook al zeker 69 slachtoffers.

Bron ; http://www.nu.nl/internet/2948106/google-maakt-satellietfotos-van-ravage-sandy.html

Matthew Smit

Evacuaties om natuurbranden Spanje

In de maand augustus dit jaar hadden ze in West Spanje, Portugal en de Canarische Eilanden veel last van natuurbranden. Omdat het dit jaar extreem warm en droog was, werd alles heel snel ontvlambaar. Mensen mochten geen tuinafval verbranden of barbecueën . Campings en wandelgebieden werden afgesloten en ontruimd. Mensen die te dicht bij gevaarlijke gebieden woonden zijn geëvacueerd. De hevige wind van tijd tot tijd hielp ook niet veel, de bosbranden verspreidden zich snel en ver. Nog nooit zijn er in de afgelopen tien jaar zo veel bosbranden binnen zo’n korte tijd achter elkaar of tegelijk uitgebroken. Duizenden hectares zijn volledig verwoest.

Evacuaties om natuurbranden Spanje

AMSTERDAM/MADRID - Honderden mensen in het westen van Spanje en op de Canarische Eilanden zijn zondag geëvacueerd vanwege hevige natuurbranden.

Natuurbranden Spanje

De branden worden aangewakkerd door de hoge temperaturen en de harde wind. Dat hebben de Spaanse autoriteiten zondag gezegd.

Ongeveer driehonderd vakantiegangers moesten worden geëvacueerd van een camping in de dichtbeboste heuvels bij Sierra de Gata, vlakbij de grens met Portugal, aldus minister van binnenlandse zaken German Lopez Iglesisas van de regio Extremadura.

Op de Canarische eilanden La Gomera en La Palma woedden hevige branden. Ook daar moesten honderden mensen worden geëvacueerd, aldus Javier Gonzalez Ortiz van de veiligheidsdiensten.

Op haar website schreef de regering van de Canarische Eilanden dat een grote brand het gebied rondom Villa de Mazo op La Palma bedreigt. Zeventig mensen moesten door het Rode Kruis worden gered en bijna duizend hectare natuur is in vlammen opgegaan.

Communicatie

Volgens een bewoner van het eiland La Gomera hebben de inwoners van vijf dorpen hun huis moeten verlaten. Op het eiland ligt tevens het nationale park Garajonay. Volgens ooggetuigen grijpt het vuur om zich heen in het park. "Het probleem is dat het gebied precies het gebied is waar de telecommunicatieantennes staan", aldus een inwoner. "Als de vlammen de antennes bereiken, dan zitten we zonder communicatiemogelijkheden."

De oorzaak van de natuurbranden is niet bekend, maar de hoge temperaturen van de afgelopen dagen hebben geleid tot droogte in heel Spanje, zelfs op het normaal gesproken groene eiland La Palma.

Door: Novum

Bron: http://nieuwsuit.com/2012/bosbranden-spanje-situatie-bosbranden-spanje-vandaag/

http://www.nu.nl/buitenland/2876757/evacuaties-natuurbranden-spanje.html

Astronomen kijken recordver terug in de tijd

Astronomen kijken recordver terug in de tijd

ARTIKEL | 15 NOVEMBER, 2012 - 11:13 | DOOR ANP

Een internationaal team van astronomen heeft een nieuw record gevestigd, door licht waar te nemen dat ruim 13,3 miljard jaar oud is. Dat maakte het Nederlandse Onderzoekschool voor Astronomie (NOVA) donderdag bekend.

Het licht komt van een sterrenstelsel en is uitgestraald 420 miljoen jaar na de oerknal. Het vorige record was van 450 miljoen jaar na de oerknal. ,,Hoewel men verwacht eens in de zoveel tijd een extreem ver weg gelegen sterrenstelsel te vinden door de enorme kracht van zwaartekrachtlenzen, overtreft deze ontdekking al onze verwachtingen'', aldus astronoom Rychard Bouwens van de Universiteit Leiden. De Nederlandse astronoom Arjen van de Wel (Max Planck Instituut voor Astronomie, Heidelberg, Duitsland) behoort ook tot het onderzoeksteam.

Over de auteur

ANP

Nederlands persbureau

http://www.eoswetenschap.eu/artikel/astronomen-kijken-recordver-terug-de-tijd

Samenvatting: Een onderzoeks team heeft vorige week een record bereikt door 13.3Miljard jaar terug in de tijd te kijken. Ze hadden nooit verwacht dat ze nu al zo ver terug in de tijd konden kijken.Het licht komt van een sterrenstelsel, men verwacht dat ze ooit nog eens een extreem ver weggelegen sterrenstelsel gaan vinden.

Mitchel Weekers 

Overstromingen Italië

In de maand November  teisteren overstromingen Italië. Dit bracht grote schade met zich mee zoals de brug over de rivier Albegna die het begaf. Naast de schade zijn er ook slechtoffers, doden en vermisten. Dit bracht niet alleen natuurlijk geweld met zich mee maar emotioneel ook. Veel inwoners zijn hun huis kwijt, herinneringen, …
Vandaag hebben er opnieuw overstromingen plaatsgevonden in Italië. Meer bepaald weer in de regio Toscane en nu ook in Ligurië. Bij deze overstroming zijn er 4 doden gevallen. In Carrara  en Ortonovo bij La Spezia zijn in de nacht van dinsdag op woensdag vele huizen ontruimd wegens de overstromingen en het gevaar op aardverschuivingen.


Hieronder vindt u nog een klein fragment met de situatie in Italië.
http://nos.nl/video/439536-zware-overstromingen-treffen-italie.html

Overstromingen in Italië eisen vier doden

 

Overstromingen hebben na zware regenval grote delen van Toscane en Umbrië onder water gezet en honderden mensen gedwongen hun huizen te verlaten. In Toscane vielen al vier doden, meldden de lokale autoriteiten.

Vanochtend werden drie slachtoffers gevonden in hun wagen. De wagen viel gisteravond van een brug die instortte in het zuiden van Toscane. Bij Capalbio, ook in het zuiden van Toscane, is een 73-jarige landbouwer verdronken in zijn voertuig die overspoeld werd door de watermassa. In Albinia waren dinsdag nog drie mensen vermist, een vrouw werd levensgevaarlijk gewond toen ze meegesleept werd door de modderstroom. Talloze mensen zochten toevlucht op de daken van hun huizen. Het ergste van de overstroming wordt in Grosseto en in Rome verwacht, waar de waterstand van de Tiber voortdurend in de gaten wordt gehouden. Het onweer, dat tijdens het weekeinde aanvankelijk heel Noord-Italië getroffen heeft, zorgde gisteren voor verkeerschaos. Enkele wegen en spoorverbindingen tussen Noord- en Zuid-Italië moesten tijdelijk onderbroken worden. Een brug over de rivier Albegna hield de druk van het water niet en brak. De regio Toscane zette soldaten in om bij de opruimingen te helpen. (DLA)

Detrez Yasmine

 

Meteoriet raakt vakantiehuis in Oslo

1 Inhoud

In Noorwegen is een meteoriet neergekomen op een vakantiehuisje in Oslo. De steen is een halve kilo zwaar en sloeg een gat in het dak van het huisje. Daarna kwam het in de tuin van het huisje terecht.
De eigenares van het huisje dacht eerst dat vandalen het dak hadden beschadigd. Later zag ze het gesteente liggen. Het was in tweeën gebroken en zag er speciaal uit. Daarom haalde ze er een expert bij.
Het is niet bekend wanneer de meteoriet precies is neergekomen. Dat komt omdat het vakantiehuisje in de winter niet gebruikt wordt. Er was wel een melding van een lichtflits boven de stad op 1 maart.
Volgens de expert valt normaal geen meteoriet in een bewoond gebied, omdat het verbrandt in de dampkring als vallende ster.

2 Bron

http://nos.nl/artikel/350794-meteoriet-raakt-vakantiehuis-oslo.html

3 Situering

Inleiding: Een zonsverduistering is een astronomisch fenomeen, waarbij overdag het licht van de zon de waarnemer niet bereikt, omdat een planeet of de maan in de weg van het licht staat. Dit komt eens in de zoveel jaren voor. Dit jaar was het in Australië. Er kwamen mensen van over de hele wereld naartoe om dit "spektakel" mee te maken.

Zonsverduistering in Australië

In Australië zijn tienduizenden mensen getuige geweest van een volledige zonsverduistering.

De meeste mensen verzamelden zich in Cairns, in het noorden van Queensland. Daar zagen ze even voor 06.00 uur lokale tijd (21.00 uur Nederlandse tijd) de maan voor de zon langs kruisen.

"Alsof mijn leven was veranderd"

"Het was het mooiste dat ik ooit heb gezien", zei een van de toeschouwers. "Het was alsof ik wakker werd en mijn leven ineens was veranderd."

De laatste keer dat er in Australië een volledige zonsverduistering te zien was, was 10 jaar geleden in Ceduna, in het zuiden van het continent.

http://nos.nl/artikel/440294-zonsverduistering-in-australie.html

Honderd miljoen jaar eenzaamheid

Jens Vandebroek

Inleiding:

Het artikel gaat over dat Europese astronomen een planeet hebben gevonden die niet rond een ster draait zoals de aarde. Deze planeet  zwerft in haar eentje door de melkweg. De wetenschappers hadden wel al een theorie over zogenaamde zwerfplaneten, maar ze hadden nog geen bewijs. Deze zwerfplaneet kan het bewijs zijn op die theorie.

Honderd miljoen jaar eenzaamheid

Europese astronomen ontdekken vermoedelijke ‘zwerfplaneet’

Fantasietekening van de zwerfplaneet. Zo zou ze er kunnen uitzien als iemand er een gigantische blauwe lamp op zou richten.

BRUSSEL - Europese astronomen denken dat ze een planeet hebben waargenomen die niet rond een ster draait, maar in haar eentje door de melkweg zwerft. Het is de beste waarneming tot dusver van zo’n kandidaat-zwerfplaneet. Haar massa wordt op vier tot zeven keer die van Jupiter geschat.

Ooit hadden de auteurs van handboeken het gemakkelijk. Een planeet was een groot hemellichaam dat rond een ster draaide, zoals de aarde rond de zon.

Maar toen bedachten astronomen dat een planeet wel eens van haar ster kon worden weggeslingerd, door de zwaartekracht van ándere planeten. Zo’n uit het nest gestoten planeet zou natuurlijk nog steeds een planeet zijn, maar dan eentje die zelfstandig een weg door de ruimte zocht in plaats van veilig bij een ster te blijven.

Lange tijd bleef het bestaan van dergelijke ‘zwerfplaneten’ theorie, al vermoedden astronomen dat er wel eens heel erg veel van konden bestaan. Maar nu denken Europese astronomen dat ze een uitstekende kandidaat hebben waargenomen.

Het hemellichaam, dat voorlopig weinig meer is dan een klein stipje op een foto, kreeg van zijn trotse ontdekkers de naam CFBDSIR J214947.2-040308.9 mee, voor het gemak afgekort tot CFBDSIR2149.

De astronomen ontdekten de vermoedelijke zwerfplaneet met de Canada-France-Hawaii Telescope in Hawaï, en ze bestudeerden ze vervolgens in detail met de Europese Very Large Telescope op een bergtop in Chili. Het team, onder leiding van de Franse astronoom Philippe Delorme, doet verslag van de ontdekking in het vakblad Astronomy & Astrophysics .

CFBDSIR2149 bevindt zich op zo’n honderd lichtjaar van ons (een lichtjaar is een kleine tienduizend miljard kilometer) en maakt waarschijnlijk deel uit van een ‘familie’ van samen bewegende sterren, de AB Doradus-groep.

Het is het lidmaatschap van die groep dat de astronomen heeft toegelaten veel meer over CFBDSIR2149 te weten te komen dan over andere al waargenomen kandidaat-zwerfplaneten. En dat maakt van CFBDSIR2149 volgens zijn ontdekkers de interessantste en de meest geloofwaardige kandidaat-zwerfplaneet tot dusver.

Bruine dwerg

Het is erg moeilijk om het verschil te zien tussen een eenzame zwerfplaneet en een eenzaam klein en koel sterretje, een zogeheten bruine dwerg. Beide zien eruit als kleine, zwakke lichtpuntjes aan de hemel die vooral infrarode straling afgeven. Ze zijn niet heet genoeg om veel zichtbaar licht uit te stralen. Doordat CFBDSIR2149 deel uitmaakt van de AB Doradus-groep weten de astronomen dat het naar astronomische normen een jong object betreft.

De groep zelf is naar schatting tussen 50 en 120 miljoen jaar oud. Een kleine ster van die leeftijd zou veel helderder stralen doordat ze nog heet zou zijn van haar vorming. Dat geeft de onderzoekers vertrouwen dat het waarschijnlijk om een planeet gaat.

De planeet is waarschijnlijk een ‘gasreus’, een grote planeet met een omvangrijke atmosfeer, zoals Jupiter in ons eigen zonnestelsel. De astronomen schatten haar massa op vier tot zeven keer die van Jupiter.

Hoewel de planeet zich niet in de nabijheid van een ster bevindt, is het er toch warm: zo’n 430 graden Celsius. Die warmte is van de planeet zelf afkomstig, niet van een ster.

De meeste andere kandidaat-zwerfplaneten die al zijn waargenomen, werden ontdekt doordat ze toevallig kortstondig vóór een verderaf gelegen ster schoven, gezien vanop aarde. Een dergelijk object kan veel minder in detail bestudeerd worden dan een kandidaat-planeet die zelf op de foto staat, zoals CFBDSIR2149. Daarnaast staat CFBDSIR2149 het dichtst bij de aarde van alle kandidaat-zwerfplaneten.

Delorme benadrukt dat nog niet echt bewezen is dat het object een echte zwerfplaneet is. Verder onderzoek zal uitsluitsel moeten brengen. Philippe Delorme: ‘Als dit kleine object een planeet is die is weggeslingerd uit het planetenstelsel waar ze geboren is, dan roept dat het beeld op van verweesde planeten, ronddrijvend in de leegte van het heelal.’

 

http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20121114_00369275&word=heelal

Quasar stoot recordhoeveelheid materie uit

In het noorden van Chili hebben astronomen met behulp van de Very Large Telescope een quasar ontdekt die een materie heeft uitgestoten. De materie werd met een kracht uitgestoten die vijf keer groter is dan wat ooit werd waargenomen. De extreem heldere kern van een sterrenstelsel dat energie ontleent aan een superzwaar zwart gat noemt men een quasar. Zwarte gaten staan bekend als
materie-verslinders, maar de quasars blazen het meeste deel van de aangetrokken materie met hoge snelheid de omgeving in.

 

Quasar stoot recordhoeveelheid materie uit

AMSTERDAM - Astronomen hebben met behulp van de Very Large Telescope in het noorden van Chili een quasar ontdekt die materie uitstoot met een kracht die zeker vijf keer groter is dan wat ooit is waargenomen.

Een quasar is de extreem heldere kern van een sterrenstelsel dat zijn energie ontleent aan een superzwaar zwart gat.Hoewel zwarte gaten vooral bekendstaan als materie-verslinders, blazen de meeste quasars een deel van de aangetrokken materie met hoge snelheid hun omgeving in.

Tot nu toe was echter bij geen enkele quasar een materiestroom waargenomen die zo sterk was als door theoretici voor mogelijk werd gehouden. Waarnemingen van quasar SDSS J1106+1939 hebben daar verandering in gebracht.

Overtroffen

Deze produceert een materiestroom waarbij energie wordt afgevoerd in een tempo dat de energieproductie van onze zon met een factor twee miljoen overtreft. Dat komt ongeveer overeen met honderd keer de totale energieproductie van het complete Melkwegstelsel.

De materiestroom strekt zich uit tot op ongeveer duizend lichtjaar van het superzware zwarte gat in het hart van SDSS J1106+1939. Jaarlijks stroomt er ongeveer vierhonderd zonsmassa’s aan materie van de quasar weg, met een snelheid van 8000 kilometer per seconde.

http://www.nu.nl/wetenschap/2969066/quasar-stoot-recordhoeveelheid-materie.html

bijzonder natuursverschijnsel te zien. 'Supermaan'

Supermaan is een verschijnsel dat niet vaak voorkomt. vaak is het ook niet te zien omdat er bewolking is, wat dit jaar ook het geval was in belgië en nederland. doordat de maan dichter bij de aarde staat lijkt het alsof deze veel groter is dan normaal.

Komend weekend ‘supermaan’ te zien

Geschreven op 04 mei 2012

Dit weekend oogt de maan groter en helderder dan normaal. De afstand tussen de aarde en de maan is op 5 en 6 mei slechts 356.955 kilometer. Normaal gesproken schommelt de afstand tussen beide objecten tussen de 363.345 en 405.500 kilometer.
De maan draait iedere 28 dagen om de aarde. De baan van de maan is geen mooie cirkel, maar een ovaal. Hierdoor bevindt de maan zich soms dichter bij onze planeet dan op andere momenten. Als de maan en de aarde dicht bij elkaar staan, dan staat de maan in het perigeum (of perifocus). Is de afstand tussen de hemellichamen zo groot mogelijk, dan staat de maan in het apogeum (of apofocus). Komend weekend is sprake van een super-perigeum.
Doordat de afstand de komende dagen opvallend klein is, lijkt de maan groter dan andere volle manen in 2012. Daarnaast is de volle maan in mei 2012 16% helderder dan andere volle manen dit jaar. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie, enkele sterrenwachten en media spreken over een toename in helderheid van 30%, maar dit is niet correct, laat wetenschapsjournalist Carl Koppeschaar van Astronieuws.nl weten. “Alleen als je de twee uitersten vergelijkt – dus perigeum-maan ten opzichte van apogeum-maan – dan krijg je die getallen”, vertelt Koppeschaar aan Scientias.nl. “Op Astronet.nl staat een uitgebreide berekening.”

Door de kleine afstand is het zeer interessant om komend weekend de maan te observeren met een verrekijker of telescoop. Er zijn meer details zichtbaar dan normaal. Wel raden wij van Scientias.nl een maanfilter aan, i.v.m. de hoge helderheid van het maanoppervlak.
De supermaan van komend weekend is niet uniek. In maart 2011 genoten we ook van een supermaan, alleen was toen de afstand tussen de aarde en de maan nog kleiner: slechts 356.577 kilometer. Toch is het zeker aan te raden om komend weekend een blik te werpen op onze natuurlijke satelliet, want pas in 2016 zal er weer sprake zijn van een supermaan.

http://www.scientias.nl/komend-weekend-supermaan-te-zien/62442

Volgend jaar in februari  komt de asteroïden 2012 DA14 op 29 000 km van de aarde gevlogen.
Gevaarlijk kort bij volgens de NASA. heel de wereld hou de asteroïden in het oog.

Volgend jaar scheert asteroïde rakelings langs Aarde

• maandag 27 februari 2012, 15u11
• Bron: BELGA
• Auteur:kld

Volgend jaar zal een asteroïde op 29.000 kilometer langs onze planeet scheren. Dat is dichterbij dan de geostationaire baan waarin de meeste satellieten hangen. Dat heeft het Russische staatspersbureau Ria Novosti gemeld.

Op 15 februari 2013 zal 2012 DA14 op 29.000 km passeren. Dat is dichter dan geostationaire satellieten rond de Aarde. Die draaien een baan op zowat 35.700 km hoogte, aldus Novosti dat zich op de website van het Amerikaanse ruimtevaartbureau Nasa baseerde.

Het hemellichaam is tussen 40 en 95 meter groot. Het is ontdekt door de Spaanse sterrenwacht La Sagra. Astronomen overal ter wereld houden 2012 DA14 nu in het oog om de precieze grootte en traject te weten te komen.

De planetoïde maakt deel uit van een klasse asteroïden waarvan vele potentieel met ons in botsing kunnen komen.

http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF20120227_124 

Astronomen ontdekken mogelijk levensvatbare ‘Super-Aarde’

Inleiding

Internationaal team van astronomen heeft mogelijk levensvatbare ‘Super-Aarde’ ontdekt. De astromen hebben tot dus ver al 3 planeten ontdekt, en doen er nader onderzoek naar. De 3 planten liggen in de buurt van ons zonnestelsel op zo’n 42 lichtjaar afstand.

Een internationaal team van astronomen heeft aanwijzingen gevonden van het bestaan van een mogelijk levensvatbare 'super-Aarde' in de buurt van ons zonnestelsel, zo hebben de wetenschappers in het vakblad Astronomy & Astrophysics bericht. Tekenen van leven hebben ze niet gevonden.

Een team rond Mikko Tuomi van de Universiteit van Hertfordshire in Hatfield (GB) en Guillem Anglada-Escudé van de Universiteit Göttingen herbestudeerden waarnemingen van de rode dwergster HD 40307 in het sterrenbeeld Pictor op 42 lichtjaar van ons. In 2008 waren daar al drie planeten ontdekt die alle in de klasse van de 'super-Aardes' vallen.

Daarmee doelen astronomen op planeten die meer massa dan onze Aarde hebben, maar minder dan de lichtste gasplaneet in ons zonnestelsel, Uranus. Het hoeft daarbij niet noodzakelijk om gesteenteplaneten zoals de onze gaan.

Het team stootte nu op sporen van drie tot nu toe onbekende exoplaneten. Indien verdere waarnemingen bevestigen, dan zou de buitenste de ster in de zogenaamde levensvatbare zone omcirkelen. Daar zouden er gematigde temperaturen zijn en vloeibaar water mogelijk zijn. Of het hemellichaam een atmosfeer heeft moet nog blijken.

De mogelijk levensvatbare planeet weegt zeven keer zoveel als de onze. De afstand tot de ster is ongeveer dezelfde als die van de Aarde tot de Zon.

http://www.hbvl.be/nieuws/wetenschap/aid1275421/astronomen-ontdekken-mogelijke-levensvatbare-super-aarde.aspx

IK HEB EEN ARTIKEL GEKOZEN OVER POOLLICHT OMDAT DIT PRACHTIG FENOMEEN MIJN INTRESSEERD . DIT MOOI LICHT ONTSTAAT DOOR EEN STROOM GELADEN DEELTJES DIE ONZE STER UITSTOOT .
http://www.hbvl.be/nieuws/wetenschap/aid1255940/poollicht-komende-nacht-mogelijk-ook-bij-ons-zichtbaar.aspx
POOLLICHT OP 08-10-2012

Poollicht komende nacht mogelijk ook bij ons zichtbaar

08/10 Wetenschap Er is komende nacht in onze contreien 73 procent kans op poollicht, zo heeft de gespecialiseerde website spaceweatherlive maandag gemeld. Dat er mogelijk poollicht te zien zal zijn, heeft te maken met de aankomst van een CME ("Coronal Mass Ejection") van de zon, of een stroom van geladen deeltjes die door onze ster is uitgespuwd, naar ons toe.
Het elektromagnetisch veld rondom onze planeet zorgt er dan voor dat de deeltjesstroom in de omgeving van de aarde wordt afgebogen en in de buurt van de polen met verhoogde snelheid de atmosfeer binnenkomt. Die zeer energierijke deeltjes botsen dan met atomen in onze dampkring, waarbij die energie weer vrijkomt en via het kleurrijke noorder- of zuiderlicht wordt uitgestraald.
Overigens is de activiteit op de zon nog toegenomen vanwege een nieuwe zware uitbarsting maandag. Die is van de klasse M2,34 aldus de site.

Marsbodem lijkt op Hawaï

Inleiding:

De Amerikaanse Marsrobot Curiosity heeft voor een nieuwe verrassing gezorgd: de bodem van de rode planeet gelijkt heel veel op de bodem van het eiland Hawaï, zegt de NASA.

De Curiosity heeft met zijn robotarm een mengeling van een stof en zand verzameld, gezeefd en dan met meerdere instrumenten onderzocht. Het resultaat is dat de samenstellng van het staal Marsgrond erg gelijkt op de verweerde bazaltachtige bodem van vulkanische oorprong op het eiland Hawaï.

"Ons team is zeer bemoedigd door deze eerste resultaten", zei NASA-wetenschapper David Blake. Tevoren hadden wetenschappers het steeds met elkaar aan de stok over de samenstelling van de Marsbodem.

Met de voor het eerst op de buurplaneet toegepaste röntgenonderzoeksmethode kreeg de discussie een nieuwe wending. Anders dan bij zeer oude stenen waarin de robot onlangs sporen van vroeger stromend water heeft gevonden, kan het nieuw onderzochte materiaal uitkomsten leveren over recentere ontwikkelingen op de Rode Planeet.

De Curiosity is zowat drie maanden geleden daar geland. Het is de duurste en meest geavanceerde Marsjeep ooit.

Kaart:

Marsverkenner Curiosity doorstaat minstens één storm.

We weten allemaal dat de marsverkenner, Curiosity genaamd, ongeveer 3 maanden geleden geland is op Mars. Wetenschappers zijn het erover eens dat de Curiosity minstens één storm moet hebben doorstaan vanaf het moment dat hij geland is. De Curiosity onderzoekt ook of er levens zijn op de rode planeet.

Daarop duiden metingen van de luchtdruk, wind en temperatuur, aldus de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA.

De Marsverkenner is op stormen gebouwd en bleef onbeschadigd. De richting waaruit de wind waait in de richting van het Marskarretje verraste de wetenschappers wel. In tegenstelling tot wat ze hadden verwacht, blaast deze niet uit het noorden en het zuiden, maar vooral uit het oosten en westen.

Een verklaring kan zijn dat de Curiosity momenteel beschut staat opgesteld aan de rand van een krater. ''Als we hierin geen verandering zien zodra de verkenner de berg opgaat, zou dat een echte verrassing zijn'', aldus NASA-wetenschapper Claire Newman.

Hier vind je panorama's van afbeeldingen die de Curiosity heeft gemaakt.

Mars Panorama - Curiosity rover in New Mexico


Bron:nu.nl & 360cities.net

Vergaat de wereld in 2012?

Inleiding:

Ik koos voor dit artikel omdat ik een paar dagen geleden de film 2012 nog gezien heb en mijn zusje zich echt ontzettende zorgen maakt nu voor volgende maand.

Ik heb haar op alle manieren proberen te overtuigen dat dit niet werkelijk zal gebeuren maar ik had natuurlijk niet de juiste tegenargumenten om haar dat te bewijzen dus daarom vond ik dit artikel wel interessant. En waarschijnlijk zal mijn zusje ook niet te enige zijn die zich nogs teeds vragen stelt bij het gerucht dat de wereld in 2012 zal vergaan.

Geplaatst op 15-10-2009 om 09u11 door Bert Carrein - 2150 keer gelezen

Het internet staat vol met allerhande theorieën dat de wereld op het einde van 2012 dreigt te vergaan. Ook Hollywood is op de kar gesprongen. Afgelopen jaar kwam de film '2012' uit, waarin aardbevingen en meteorietenregens je om de oren spatten. Het Witte Huis krijgt zelfs een vliegdekschip, meegevoerd door een tsunami, op zijn dak. Al die doemscenario's zijn terug te brengen naar de kalender van de Maya's, die volgens believers ophoudt op 21 december 2012. Maar wat is daar nu precies van aan?

Volgens believers voorspelden de Maya's dat de wereld op 21 december zou vergaan.

Eeuwen geleden voorspelden de Maya's een grote verandering op die datum. Maar wat juist? Het einde van een tijdperk? Of zelfs het einde van een beschaving? Een woordje uitleg over de jaartelling van de Maya's is op zijn minst op zijn plaats.

'Baktuns'

De Maya's hadden meerdere systemen om de datum bij te houden, maar de kalender waar we het hier over hebben wordt 'de lange telling' genoemd. Het is eigenlijk een simpel idee: het telt gewoon de dagen sinds een vast beginpunt. Dat is 3114 voor Christus, waarna de kalendertelling vervolgens werd aangeduid in periodes van ongeveer 394 jaar, ook wel 'baktuns' genoemd. Het getal '13' was een belangrijk en heilig getal voor de Maya's, en laat de dertiende baktun nu net aflopen op ... 21 december 2012.

"Het is een speciale verjaardag van een creatie", zegt David Stuart, specialist in Mayaanse opschriften aan de universiteit van Texas. "De Maya's hebben nooit gezegd dat de Aarde vernietigd zou worden. Ze hebben zelfs nooit gezegd dat er iets ergs staat te gebeuren. Ze hebben die verjaardagsdatum gewoon aangekondigd op het zogenaamde 'Monument Zes'.

Bolon Yokte

Dat is een stenen tablet, in de jaren zestig teruggevonden in een ruïne in het zuiden van Mexico bij het aanleggen van een autostrade. Monument Zes is uniek in die zin dat het equivalent van het jaar 2012 in onze jaartelling erop vermeld wordt. De inscriptie beschrijft een gebeurtenis die in 2012 zal plaatsvinden met Bolon Yokte, een mysterieuze god van de Maya's die zowel met oorlog als creatie geassocieerd wordt.

Helaas was het tablet door de jaren heen erg beschadigd geraakt en is niet alles meer te lezen. Archeoloog Guillermo Bernal van de Vrije Universiteit van Mexico interpreteert de laatste woorden op het tablet als volgt: "En hij zal uit de hemel neerdalen". Angstaanjagend, misschien, maar Bernal voegt er wel meteen aan toe dat er op andere Mayasites inscripties zijn gevonden die jaartallen beschrijven die veel verder in de toekomst liggen. Eén ervan heeft het zelfs over het jaar 4772. Bernal heeft dan ook zijn eigen verklaring voor de doemscenario's. "De apocalyps is een Westers, christelijk concept dat nu op de Maya's wordt geprojecteerd. Misschien omdat alle Westerse mythes over het einde van de wereld al lang weerlegd zijn?"

Melkweg

Maar er is meer. Het is algemeen bekend dat de Maya's qua astronomie haarscherp waren in hun berekeningen en voorspellingen. Zo berekenden ze dat op 21 december 2012 de Aarde en de zon op één lijn komt te staan met het centrum van onze Melkweg, iets wat slechts één keer om de 25.800 jaar gebeurt. Technisch zou je dan een soort nultoestand krijgen in de draaiingen van de elektromagnetische velden van ons zonnestelsel.

"De tectonische platen op Aarde beginnen massaal te verschuiven, waardoor de magnetische polen van plaats veranderen en een wereldwijde ramp niet te overzien is", klinkt het in allerlei doemscenario's. "Op alle contineten vinden aardbevingen plaats, gigantische tsunami's overspoelen kuststeden met miljoenen doden als gevolg. Het wordt de ultieme planetaire catastrofe".

"En dan?"

Gelukkig zijn er opnieuw wetenschappers om alles met een korreltje zout te nemen. "De polen kunnen, in het beste geval, een graadje verschuiven in de loop van miljoenen jaren. Maar niets zegt dat dat begint in 2012." Phil Plait, een astronoom die de website 'Bad Astronomy' beheert, is ook allesbehalve overtuigd. "Ik heb een vraag voor die believers: 'En dan?' Ja, de Aarde en de zon komen op één lijn te staan met het centrum van de Melkweg. Maar niets zegt dat dat exact in 2012 zal gebeuren. Ze proberen gewoon heel erg hun best om toch maar een astronomische gebeurtenis te vinden die ze aan 2012 kunnen linken."

Om een lang verhaal kort te maken: u hoeft nog geen schietgebedje te doen. "Wat veel van die doemdenkers schijnen te vergeten is dat de laatste keer dat het einde van de wereld werd aangekondigd, er niets gebeurde", zegt Ann Martin van de prestigieuze Cornell University. Binnen pakweg drie jaar weten we wie gelijk heeft.

Bron: http://www.hln.be

Kaart

Lisa Franssen