BRUSSEL - Eind deze maand valt een zes ton zware kunstmaan uit de hemel naar beneden. De kans dat u haar op uw hoofd krijgt is klein, maar niet helemaal onbestaande.
Een Amerikaanse onderzoekssatelliet die in 1991 werd gelanceerd, komt eind deze maand weer naar beneden gevallen, heeft de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie laten weten.
Niemand, ook de Nasa niet, kan vooraf zeggen waar de Upper Atmosphere Research Satellite zal neerstorten, maar volgens de Amerikanen is de kans dat ergens ter wereld iemand een accu of brandstoftank van de UARS op zijn hoofd krijgt, extreem klein: hooguit 1 op 3.200.
Vindt u dat cijfer niet zo heel geruststellend? Bedenk dan dat de kans dat u dit jaar bij een auto-ongeval het leven laat, ongeveer 1 op 10.000 bedraagt. En dat de kans dat u zélf door een stuk UARS wordt geraakt, nog veel kleiner is: ruwweg 1 op 22 biljoen. Bovendien, zegt de Nasa, is in 54 jaar ruimtevaartgeschiedenis nog nooit iemand door vallend ruimtepuin gewond geraakt, terwijl het doorlopend afval uit de ruimte regent. Elke dag komt er wel een rakettrap of een zonnepaneel naar beneden, doorgaans in rook opgaand voor hij de grond raakt.
Maar toegegeven, een bakbeest als het UARS valt niet elke dag uit de lucht, en in dit geval zijn de neerkomende brokken te groot om volledig in de atmosfeer op te branden. UARS zal in zesentwintig stukken uiteenvallen, hebben ingenieurs van de Nasa berekend, evenals de afmetingen van de stukken en hoe zwaar ze nog zullen zijn na hun doortocht door de atmosfeer (samen nog ruim een halve ton, het zwaarste brokstuk honderdvijftig kilogram).
Maar berekenen waar die stukken de grond zullen raken, is zelfs voor de krachtige Nasa-computers te veel gevraagd.
Wel duidelijk is waar géén gevaar dreigt: ten noorden van 57 graden noorderbreedte en ten zuiden van 57 graden zuiderbreedte, want boven die breedtegraden vliegt de UARS niet. Ook de oceanen, het Amazonewoud, de Sahara, Mongolië, het Australische binnenland en nog een paar nagenoeg onbevolkte gebieden kunnen gemakshalve uit de gevarenzone worden weggestreept.
Vuurwerk
Maar of er in uw achtertuin brokstukken zullen vallen, kan de Nasa niet zeggen. Dat weten we waarschijnlijk niet vroeger dan op het moment dát ze er vallen. De Amerikaanse luchtmacht (en vermoedelijk ook de Russische en de Chinese) houdt zijn radars op de inkomende brokstukken gericht, maar het is ondoenlijk om te voorspellen waar ze precies zullen neerkomen. Er wordt een achthonderd kilometer lang inslagspoor verwacht, dat om het even waar kan liggen langs een tienduizend kilometer lang traject. Ook de precieze dag van inslag is vooraf moeilijk in te schatten: die hangt onder meer af van de sterkte van de zonnewind.
Mocht u de UARS straks onverhoopt op u af zien komen, geniet dan alvorens de benen te nemen nog even van het spektakel. Het wordt een prachtig schouwspel, voorspelt de Nasa, als de 26 stukken kunstmaan brandend door de atmosfeer scheren. Een vuurwerk van 750 miljoen dollar (550 miljoen euro), want zoveel heeft de UARS gekost.
Nog dit: als u achteraf iets vindt dat een stuk van UARS zou kunnen zijn, raak het dan niet aan, vraagt de Nasa: u zou uw vingers kunnen branden. En, waarschijnlijk belangrijker: alle UARS-brokstukken blijven eigendom van de Amerikaanse overheid, of ze nu intact rond de aarde draaien of in scherven op de grond vallen, waar dan ook ter wereld.
Niemand, ook de Nasa niet, kan vooraf zeggen waar de Upper Atmosphere Research Satellite zal neerstorten, maar volgens de Amerikanen is de kans dat ergens ter wereld iemand een accu of brandstoftank van de UARS op zijn hoofd krijgt, extreem klein: hooguit 1 op 3.200.
Vindt u dat cijfer niet zo heel geruststellend? Bedenk dan dat de kans dat u dit jaar bij een auto-ongeval het leven laat, ongeveer 1 op 10.000 bedraagt. En dat de kans dat u zélf door een stuk UARS wordt geraakt, nog veel kleiner is: ruwweg 1 op 22 biljoen. Bovendien, zegt de Nasa, is in 54 jaar ruimtevaartgeschiedenis nog nooit iemand door vallend ruimtepuin gewond geraakt, terwijl het doorlopend afval uit de ruimte regent. Elke dag komt er wel een rakettrap of een zonnepaneel naar beneden, doorgaans in rook opgaand voor hij de grond raakt.
Maar toegegeven, een bakbeest als het UARS valt niet elke dag uit de lucht, en in dit geval zijn de neerkomende brokken te groot om volledig in de atmosfeer op te branden. UARS zal in zesentwintig stukken uiteenvallen, hebben ingenieurs van de Nasa berekend, evenals de afmetingen van de stukken en hoe zwaar ze nog zullen zijn na hun doortocht door de atmosfeer (samen nog ruim een halve ton, het zwaarste brokstuk honderdvijftig kilogram).
Maar berekenen waar die stukken de grond zullen raken, is zelfs voor de krachtige Nasa-computers te veel gevraagd.
Wel duidelijk is waar géén gevaar dreigt: ten noorden van 57 graden noorderbreedte en ten zuiden van 57 graden zuiderbreedte, want boven die breedtegraden vliegt de UARS niet. Ook de oceanen, het Amazonewoud, de Sahara, Mongolië, het Australische binnenland en nog een paar nagenoeg onbevolkte gebieden kunnen gemakshalve uit de gevarenzone worden weggestreept.
Vuurwerk
Maar of er in uw achtertuin brokstukken zullen vallen, kan de Nasa niet zeggen. Dat weten we waarschijnlijk niet vroeger dan op het moment dát ze er vallen. De Amerikaanse luchtmacht (en vermoedelijk ook de Russische en de Chinese) houdt zijn radars op de inkomende brokstukken gericht, maar het is ondoenlijk om te voorspellen waar ze precies zullen neerkomen. Er wordt een achthonderd kilometer lang inslagspoor verwacht, dat om het even waar kan liggen langs een tienduizend kilometer lang traject. Ook de precieze dag van inslag is vooraf moeilijk in te schatten: die hangt onder meer af van de sterkte van de zonnewind.
Mocht u de UARS straks onverhoopt op u af zien komen, geniet dan alvorens de benen te nemen nog even van het spektakel. Het wordt een prachtig schouwspel, voorspelt de Nasa, als de 26 stukken kunstmaan brandend door de atmosfeer scheren. Een vuurwerk van 750 miljoen dollar (550 miljoen euro), want zoveel heeft de UARS gekost.
Nog dit: als u achteraf iets vindt dat een stuk van UARS zou kunnen zijn, raak het dan niet aan, vraagt de Nasa: u zou uw vingers kunnen branden. En, waarschijnlijk belangrijker: alle UARS-brokstukken blijven eigendom van de Amerikaanse overheid, of ze nu intact rond de aarde draaien of in scherven op de grond vallen, waar dan ook ter wereld.
No comments:
Post a Comment